بهادر احرامیان در گفت و گو با معدن نامه با بیان مطلب فوق اظهار کرد: تولید 55 میلیون تن فولاد در زمانی مطرح شد که ما در دوره رونق بودیم و سیاستگذارن کشور به این نتیجه رسیدند تا در سایه افزایش قیمت نفت به افزایش این تولید فکر کنند و رقم آن را به 55 میلیون تن برسانند. غافل از اینکه این 55 میلیون تن به آب، سنگ آهن، زیرساخت های حمل ونقل، جانمایی مناسب و . . . نیاز دارد و در شرایطی برای کشور اقتصادی است که بازار آن تضمین شده باشد.

 او افزود: در حال حاضر همین15 میلیون تن فولادی که تولید می رسانیم تقاضا وجود ندارد از این رو جا دارد تا سیاست گذاران کشور  در طرح جامع فولاد یک بازنگری کنند و با مطالعه جدید بازار فولاد میزان واقعی سرمایه گذاری مورد نیاز را تخمین بزنند.

احرامیان تصریح کرد: یکی از بزرگترین انتقاداتی که به طرح جامع فولاد وارد است اینکه رشد تولید و مصرف داخلی را بسیار رویایی در نظر گرفته و بسیار ساده انگارانه‌ روی توان صادرات ما حساب باز کرده اند. در حالی که اصلاً در واقعیت این مساله نیست و این رقم هم افسانه ای و هم اینکه با توجه به مازاد تولید دیگر کشورها نقش آفرینی در بازارهای صادراتی به راحتی امکان پذیر نخواهد بود.

مدیرعامل فولاد یزد افزود: فقط با ارزان فروشی نمی‌توان رقیب‌ از بازار بیرون کرد یا سهم بازار رقیب‌ را گرفت. بحث‌های کیفی پیش خواهد آمد و به این سادگی نیست که ما در ایران نشسته باشیم و بتوانیم بازار محصول فولاد صنعتی رقیب‌مان را که فرضاً در برخی کشورهای اروپایی یا کشورهای در حال توسعه کهر نمی‌توانیرا به دست آوریم.

او تاکید کرد: باید بتوانیم خدمات ارائه دهیم و یک ارتباط بسیار خوب و قوی و مستمر با مشتری برقرار کنیم. معمولاً آن طور فولادهایی که می‌بینیم که قیمت‌های بالاتری دارند یا بازارهای با ثبات و پایدارتری دارند که معمولاً متصل به تولید محصولات صنعتی هستند فولادهایی هستند که تولیدکننده و مصرف‌کننده یا فروشنده و خریدار یک ارتباط‌های قوی ارگانیکی با هم دارند.

احرامیان با بیان اینکه فروش فولادهای ساختمانی و صنعتی زمین تا آسمان با هم تفاوت دارد، گفت: به دلیل کم بودن تعداد بازیگران، ورود به این بازار بسیار سخت است. نمی توان گفت چون ما نتوانسته ایم به تولید فولادهای صنعتی ورود کنیم پس ناموفق بوده ایم. فولادهای خاص برای مقاصد خاص ساخته می شوند و مشتریان خاص خود را دارند. آیا ما قادر خواهیم بود که به این بازار بسیار خاص ورد پیدا کنیم.

او پیشنهاد کرد: برای فولاد یک سیاستگذاری جدیدی در نظر گرفته شود و اگر قرار است وارد بازارهای جهانی شویم به این راحتی قادر به انجام این کار نخواهیم شد. همین الان در ورود به بازار داخلی خودمان مانده ایم! پس بهتر است با نگاه واقع بینانه تری به برنامه ریزی برای تولید پرداخت.