همچنین احتمال رونق صادرات از سمت نوردکاران از دیگر دلایلی بود که سبب شد برخی خریداران تقاضای خود را در این هفته افزایش دهند. با توجه به قطع گاز اروپا و نیاز این کشور به واردات میلگرد، احتمال افزایش صادرات مقاطع طویل فولادی از سمت نوردکاران داخلی به قاره سبز افزایش یافته است. همچنین ارزان‌تر بودن قیمت میلگرد صادراتی نسبت به کشورهای همسایه و چین می‌تواند باعث افزایش استقبال خریداران خارجی شود. در شرق‌‌‌آسیا اما کاهش تقاضا و افت قیمتی میلگرد ادامه دارد. مشکلات متعدد، ازجمله کندی رشد اقتصاد، قرنطینه‌‌‌های مداوم و قطعی برق صنایع از دلایلی است که اقتصاد این کشور را فلج کرده و به تبع آن تقاضا را برای مقاطع طویل فولادی کاهش داده است.

افت جزئی قیمت پایه
نوردکاران ظرف روز گذشته بالغ بر ۱۶۹هزار تن میلگرد را با قیمت پایه حدود ۱۳هزار و ۷۰۰تومان روانه رینگ صنعتی بورس‌‌‌کالا کردند که برای این محصولات تقاضای ۱۱۷هزار تنی به ثبت رسید و در نهایت ۴۶‌‌‌هزار و ۱۷۳تن میلگرد از این بازار مورد معامله قرار گرفت که حدود بیش از ۲۷درصد عرضه‌ها را تشکیل ‌‌می‌داد. افت حدود ۳۰۰تومانی قیمت پایه سبب شده است تا تمایل نوردکاران به عرضه نیز کاهش پیدا کند، به طوری که عرضه‌‌‌های این هفته بیش از ۵۰درصد از هفته گذشته کمتر بوده است.

کاهش قیمت پایه میلگرد در بورس‌کالا طی روز گذشته از عوامل استقبال خریداران بود. برخلاف هفته‌های گذشته که بهای میلگرد در بورس‌کالا بیشتر از قیمت آن در بازار آزاد بود، این هفته روند قیمتی معکوس شده است. روز گذشته میانگین قیمت پایه هر کیلوگرم میلگرد حدود ۱۳هزار و ۷۰۰تومان اعلام شد که نسبت به هفته گذشته کاهش حدود ۳۰۰تومانی داشته است.

با احتساب مالیات ارزش‌افزوده و کامزد ارکان بورس، قیمت تمام‌شده هر کیلوگرم میلگرد بورس‌کالا به حدود ۱۵هزار تا ۱۵هزار و ۲۰۰تومان می‌‌‌رسد. با توجه به اینکه بهای میلگرد در روز‌‌‌های گذشته در بازار آزاد حدود ۱۵هزار و ۴۰۰تومان تا ۱۶هزار تومان بوده است، طبیعی است که این هفته خریداران استقبال بیشتری از عرضه‌‌‌های بورس‌کالا نسبت به هفته گذشته داشته باشند. همچنین این هفته عرضه‌‌‌های بورسی میلگرد شامل رقابت قیمتی بین ۲ تا ۵درصد بود که برای مقاطع طویل فولادی رقم قابل توجهی است؛ چرا که با وجود قیمت تمام‌شده بورس‌کالا که کمتر از بازار آزاد است، برای تجار صرفه اقتصادی دارد که برای خرید میلگرد دست به رقابت قیمتی بزنند. برخی فعالان بازار نیز انگیزه افزایش تقاضا را نگرانی از کمبود عرضه در هفته‌‌‌های آینده می‌دانند؛ چرا که منطقی است در حال حاضر به‌‌‌دلیل رکود در بخش ساختمان‌سازی، به‌خصوص اتمام فصل تابستان، نیاز سنتی به مقاطع فولادی کاهش ‌‌‌یابد. ولی زمزمه‌‌‌های افزایش صادرات سبب شد تا تقاضای داخلی نیز افزایش پیدا کند.

با توجه به قطع گاز اروپا از سمت روسیه، تقاضای قاره سبز برای میلگرد نیز افزایش یافته است. کارخانجات نیز این پیشامد را فرصتی یافتند تا میلگرد مازاد را در بازار خارجی بفروشند و بخش صادراتی را رونق ببخشند. در حال حاضر، بهای میلگرد صادراتی بین ۵۳۰ تا ۵۴۰دلار به ازای هر تن است که نسبت به میلگرد صادراتی کشور‌‌‌های حوزه CIS و چین بسیار پایین‌‌‌تر است. هفته گذشته، بهای هر تن میلگرد صادراتی چین حدود ۶۶۰دلار بوده است.
همچنین قیمت میلگرد صادراتی کشور‌‌‌های حوزهCIS حدود ۶۳۰دلار است که باز هم نسبت به قیمت میلگرد صادراتی ایران بسیار بالاتر است. البته تنها کارخانجات و تولیدکنندگان در داخل اجازه صادرات میلگرد را دارند؛ اما با توجه به افزایش تقاضا در این برهه زمانی و برتری قیمتی در صادرات نسبت به کشور‌‌‌های مشابه، حتی تجار نیز می‌‌‌توانستند میلگرد خود را صادر و درآمد ارزی آن را وارد کشور کنند؛ تصمیمی که اگر وزارت صمت با آن موافقت کند می‌تواند نتایج مثبتی در پی داشته باشد.

ریزش بهای مقاطع طویل فولادی در چین
رکود در صنایع مختلف، بهای میلگرد در شرق آسیا را در مسیر کاهشی قرار داده است. قیمت مقاطع طویل فولادی شرق آسیا به نزدیکی کمترین میزان خود در دوسال گذشته رسیده است. روز گذشته قیمت هر تن میلگرد در معاملات آتی بورس‌کالای شانگهای موسوم به SHFE به ۵۵۲دلار رسید که نسبت به اواسط ماه میلادی گذشته کاهش ۷درصدی داشته است. اقتصاد چین در ماه‌‌‌های گذشته با مشکلات زیادی مواجه شده است. انتشار داده‌‌‌های کالایی ناامیدکننده در دوماه اخیر، قرنطینه متوالی به جهت مهار شیوع کرونا و قطعی برق صنایع برای مقابله با بحران خشکسالی، سرمایه‌‌‌گذاران این کشور را در شرایط سختی قرار داده است. به همین دلیل، تقاضا برای فولاد و به تبع آن مقاطع طویل فولادی از جمله میلگرد رو به کاهش است. البته مقامات این کشور در هفته‌‌‌های اخیر اعلام کردند که به دلیل تحریک رشد اقتصادی سیاست‌‌‌های مالی برای توسعه زیرساخت‌‌‌ها را در نظر گرفته‌اند. گرچه به نظر می‌‌‌رسد این سیاست‌‌‌ها که از ابتدای سال جاری به عنوان راهکاری برای مقابله با رکود جهانی اجرا شده‌‌‌اند، تاکنون تاثیر چندانی بر تحریک اقتصاد نداشته‌‌‌اند؛ چرا که تعطیلی‌‌‌های پی‌‌‌درپی، صنعتگران چینی را نسبت به تولید و توسعه بدبین کرده است. به دستور دولت، هفته گذشته، شنزن و گانگ‌‌ژوآ، دو شهر بزرگ چین به‌‌‌دلیل شیوع سویه‌‌‌های جدید کووید-۱۹ به طور کامل تعطیل شدند. همچنین قطعی برق کارخانجات فولادی سبب کاهش تولید شده است. افزایش شدید دمای هوا در نواحی مرکزی چین در دوماه اخیر موجب شد تا مقامات محلی به‌‌‌جهت جلوگیری از افزایش فشار به شبکه برق، سهمیه مصرف کارخانجات را جیره‌بندی کنند.
منبع: دنیای اقتصاد