به گزارش بیرونیت، احمدزاده هروی در این مراسم اظهار داشت: پلایای معدنی در خور و بیابانک پیش از احداث کارخانه، یک روستا با جمعیت کم بود. برای بررسی چگونگی فرآوری مواد معدنی از شورابه های پتاس خور و بیابانک، اقدام کردم و پس از سفرهای متعدد سرانجام توانستم راهکارهای فرآوری آن را به دست آورم.

در حالی که کسی انجام هزینه برای اکتشاف در این منطقه را قبول نداشت، من کار را شروع کردم و با تلاش فراوان، زیرسازی های مورد نیاز ساخت کارخانه را با کمک شهردار انجام دادم و در نهایت کارخانه احداث شد. اغلب نیروی انسانی مورد نیاز کارخانه نیز از افراد بومی انتخاب شد. این کارخانه اکنون تولید مستمر دارد.

تولد در هرات

نخستین وزیر صنایع و معادن درباره روند زندگی خود و چگونگی ادامه تحصیل گفت: در سال 1312 در شهر هرات افغانستان – که پدر و مادرم در آنجا مسافرت بودند- به دنیا آمدم. تحصیلات ابتدایی و دبیرستان را در مشهد گذراندم و برای ادامه تحصیل به تهران آمدم.

دانشگاه

وی ادامه داد: در امتحان ورودی دانشکده فنی و علوم دانشگاه تهران شرکت کردم و در هر دو دانشکده قبول شدم اما درس را در دانشکده فنی ادامه دادم. پس از اتمام سال اول تحصیلی، باید انتخاب رشته می کردم و به همین سبب رشته معدن را انتخاب کردم. فوق لیسانس مهندسی معدن را نیز در همین دانشکده گذراندم.

اخذ دکترا در آلمان

این پیشکسوت معدنی با اشاره به ادامه تحصیل دکتری خود در آلمان اظهار داشت: در آلمان به سختی فوق لیسانس را می پذیرفتند اما با این حال برای تحصیل دکتری پذیرفته شدم و طی 2.5 سال، دکترای زمین شناسی را از دانشگاه فنی کلاوستال گرفتم.

وی ادامه داد: در طول تحصیل در آلمان، 8 ماه در سازمان زمین شناسی آلمان کار کردم. همچنین در شرکت سهامی فلزات یزد، مسئول فنی بودم و چون حقوقم را به دلار می گرفتم، توانستم هزینه های زندگی را تامین کنم. چون در این مدت ازدواج کرده بودم و 2 فرزند داشتم، برای تامین خرج های روزمره، قرض کردم و چون پس از برگشت، زمینی را که در خیابان کارگر تهران داشتم، فروختم، یک خانه کوچک خریدم و قرضم را پرداخت کردم.

40 سال تدریس

احمد زاده هروی درباره نحوه ورود به کار حین و پس از اتمام تحصیل گفت: هنگام تحصیل در دانشکده فنی، حدود 3 سال در وزارت صنایع به عنوان کارمند کار کردم. پس از بازگشت از آلمان، در دانشگاه تهران به تدریس رشته معدن مشغول شدم. در ابتدا چون دستیار بودم هر کاری اعم از فعالیت در آزمایشگاه سنگ شناسی، کانی شناسی و ... را می گفتند انجام می دادم. از سال 41 تا سال 81 در دانشگاه تهران تدریس کردم که مراحل استادیاری و دانشیاری را طی کرده و بازنشسته شدم.

وزارت و سفارت

وی ادامه داد: طی سال های 57 تا 59 به عنوان وزیر صنایع در دولت موقت مهدی بازرگان بودم. همچنین به عنوان مشاور وزیر و سرپرست شرکت ملی فولاد ایران فعالیت می کردم. در دوره وزارت آقای دکتر ولایتی نیز،‌ ایشان پیشنهاد داد هر کجا که خواستید (به عنوان سفیر) انتخاب کنید. در آن دوره 4 سال سفیر ایران در یوگسلاوی بودم. پس از بازنشستگی، کار دولتی را رها نکردم و چون در کار اکتشاف تخصص داشتم، هر ساله از سوی دولت مصوب می شد که به کارم ادامه دهم. از جمله آن ها، فعالیت در طرح پتاس خور و بیابانک بود.